Φιλαναγνωσία
ΤΟ ΛΥΠΗΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ
Αχ, φεγγάρι μου χλωμό,
ασημένια μου αστέρια,
τι το 'θελα να τρώω χέρια;
Μου φταίει η λαιμαργία
και το στραβό μυαλό μου!
Βρήκα κι εγώ το δάσκαλό μου!
Μου το 'κλεισε ο γιατρός το σπίτι
δε μου άφησε ούτε φρονιμίτη!
Τώρα τελειώσανε τ' αστέια,
τώρα σουπίτσα και νηστεία,
σάπια μήλα και ραδίκια,
σκουληκάκια ογκρατέν και φύκια!
Αχ, φεγγάρι μου χλωμό.
κι αστεράκια ασημένια,
έμεινα με δόντια λαστιχένια!
Αχ, έπαθα μεγάλη νίλα
τώρα σουπίτσα και πιπίλα!
Ευγένιος Τριβιζάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου