Η κυρα-Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι.
Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.
Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η κυρα-Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια, όπως και με τη χαρτίνη.
Μια παραλλαγή του εθίμου της κυρας-Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.
Την κυρα-Σαρακοστή που 'ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι ένα σταυρό
και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό
Και τις μέρες της μετρούσαν με τα πόδια της τα εφτά
κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να 'ρθει η Πασχαλιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου