«Αγαπημένοι μου μαθητές,
εύχομαι να μπορούσα να σας αγκαλιάσω. Είστε τα “παιδιά μου”.
Αυτές τις αβέβαιες ώρες, θέλω ό,τι είναι καλύτερο για εσάς.
Αλλά είμαι λυπημένη.
Η χρονιά “κλάπηκε” μέσα από τα χέρια μας. Είναι άγνωστο αν θα επιστρέψουμε στο σχολείο ή αν θα ολοκληρώσουμε τα μαθήματά μας από απόσταση.
Και είμαι λυπημένη, επειδή δεν κατάφερα να σας αποχαιρετήσω όπως ήθελα.
Δεν ξέραμε ότι η τελευταία μας αγκαλιά θα διαρκούσε για πάνω από ένα σαββατοκύριακο ή μία εβδομάδα.
Δεν ξέραμε ότι οι αίθουσες διδασκαλίας, συνήθως γεμάτες από φωνές και γέλια, θα ήταν σύντομα άδειες και σιωπηλές.
Μου λείπουν τα χαμόγελά σας, οι αγκαλιές σας, οι φωνές σας, τα αστεία σας. Θα έδινα τα πάντα για να σας πω άλλη μια φορά πως πρέπει να ηρεμήσετε και ότι ήρθε η ώρα να συγκεντρωθείτε.
Να σας πω πόσο υπερήφανη είμαι για εσάς.
Πόσο σας αγαπώ.
Ό,τι και να μας φέρει η υπόλοιπη χρονιά, να ξέρετε ότι πάντα θα είστε ένα κομμάτι της καρδιάς μου.
Αυτή θα είναι μια σχολικη χρονιά που κανείς μας δεν θα ξεχάσει.
Ξέρω ότι είστε δυνατοί, έξυπνοι, γενναίοι και γεμάτη αγάπη.
Μέχρι την επόμενη φορά,
Η δασκάλα σας…»
Πηγή: herviewfromhome
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου